qoyun

qoyun
1
сущ.
1. овца:
1) самка барана
2) как родовое обозначение овец и баранов. Qoyun sürüsü стадо овец, zərifyunlu qoyunlar тонкорунные овцы, qoyun qırxımı стрижка овец
3) перен. о робком, безответном человеке
2. баран:
1) жвачное парнокопытное млекопитающее с изогнутыми рогами, обитающие в основном на высокогорных открытых пространствах). Dağ qoyunu горный баран, qar qoyunu снежный баран, iribuynuzlu qoyun толсторогий баран
2) перен. о глупом, упрямом человеке
II
прил.
1. овечий. Qoyun südü овечье молоко, qoyun pendiri овечий сыр; зоол. qoyun milçəyi овечья муха, qoyun mozalanı овечий овод
2. бараний. Qoyun dərisi баранья шкура, qoyun yunu баранья шерсть
◊ qoyun kimi: 1. по-овечьи; 2. как баран; qurddan qorxan qoyun saxlamaz волков бояться – в лес не ходить; gözlərini qoyun kimi döymək хлопать глазами, уставиться как баран на новые ворота; qoyun dərisinə girmiş canavar волк в овечьей шкуре: qoyun sürüsü (adamlar haqqında) стадо баранов; Панургово стадо (о толпе, слепо, безрассудно идушей за своим вожаком); qoyun kimi qorxaqdır труслив, как овца; qoyunu qoyun ayağından, keçini keçi у каждого своя цена, каждому – своё; qoyunu qurda tapşırmaq доверить волку стадо овец; qurdla qoyun bir yerdə otlayır мир и согласие где
2
сущ.
1. объятие
2. пазуха
3. перен. лоно. Təbiətin qoynunda на лоне природы

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Полезное


Смотреть что такое "qoyun" в других словарях:

  • qoyun — 1. is. Ət, yun və süd verən sıx, qıvrım tüklü gövşək ev heyvanı. Alışan tayaların işığında hürküşüb bir birinə qarışmış qoyun sürüləri mələşir. M. Rz.. ◊ Qoyun kimi – təbiətcə çox yumşaq, həlim, sakit, dinc. Qoyunu qoyun ayağından, keçini keçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qoyun-quzu — top. Qoyunlar, quzular bir yerdə; davar. Çöldən gəlir mal qara, mələşir qoyun quzu. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qoyun-quzu — (Zəngilan) uşaq oyunu adı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dımıx — I (Ağcabədi, Cəbrayıl, Şərur) çox qısaboylu (adam). – Dımıx Məhərrəm gəldi (Şərur); – Bu dımıx Kərimin oğludu (Cəbrayıl) II (Cəbrayıl, Culfa, Füzuli) kiçikquyruqlu (qoyun). – Dımıx qoyun, yanı quyruğu az olan qoyun (Füzuli); – Qara qoyun dımıxdı… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kürə — 1. is. <ər. kürrə> Yer kürəsi, üzərində sakin olduğumuz planet. Yer kürəsinin əhalisi. Geri fırlan, Yer kürəsi, zamandan küsüb; Nüşabənin kəcavəsi təpədən aşdı. . . M. Araz. Küreyi ərz köhn. – Yer kürəsi, dünya. Bu küreyi ərzdə mən,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • azman — I (Bakı, Ordubad) iri, çox böyük, nəhəng. – Bakidə azman öylər tikilir (Bakı); – Atam bir azman keçi aldı (Ordubad) II (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Ordubad, Şamaxı, Zəngilan) 1. altıillik “qoyun” (Bakı, Beyləqan,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kəlin — qoyun: (Ağcabədi, Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Culfa, Füzuli, Hamamlı, Xocavənd, Kürdəmir, Qax, Qazax, Şəmkir, Tovuz) buynuzlu qoyun. – Anamsan, qoyunun kəlini, səni sağan qız gəlinin, quceydım incə belini (Füzuli); – Bizim sürüdə kəlin qoyun çoxdı… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kərə — I (Cəbrayıl, Kəlbəcər, Salyan, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz) qısaqulaq (qoyun). – Qulaxsız qoyuna kərə de:rix’ (Tovuz); – Qara kərə qoyun ekiz doğuf (Kəlbəcər); – Sarı kərə qoyun çox sütdüdü (Kürdəmir) II (Təbriz) daxma. – Yayda… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şeş — (Xocavənd) dik. – Anan qomral əvrəşdi, qoyun; – Ay qarannıx gejədə çovana yoldaşdı qoyun. Ay məmələrin şeşdi, qoyun …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bulama — is. 1. «Bulamaq»dan f. is. 2. Təzə doğan sağmal heyvanların ilk günlərdə sağılan südü. Nənəm o şişək qoyun; Yunu bir döşək qoyun; Bulamanı tez yetir; Qırıldı uşaq, qoyun. (Sayaçı sözü). Məmmədağanın inəyi də yenicə doğmuşdur. Ləzzətli bulaması… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kürnəc — is. məh. Bir yerə toplanma, yığışma, topa halında dayanma (qoyun və s. haqqında). <Pası> . . qoyunların kürnəcdə çox dayanmasına yol verməzdi. S. R.. Kürnəc bağlamaq – bir yerə toplanmaq, yığılmaq, sıx dayanmaq (qoyun və s. haqqında). Gün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»